Engels orgel trotseert Harelbeke

Nico Ronsse aan het Engelse orgel
De Sint-Salvatorkerk in Harelbeke werd meermaals herbouwd, tot in de 18e eeuw en werd in 1769 afgebroken (is niet helemaal juist, maar laat maar staan, ik zie dat het verder in de tekst verfijnd wordt). De eerste kerk werd door de Noormannen vernield in de 9e eeuw. Van de tweede kerk uit de 10e – 11e eeuw bleef enkel een crypte over, Sint-Pieters-in-den-Crocht. De derde romaanse kerk dateert uit de 12e eeuw. De vieringtoren werd herhaaldelijk hersteld en is behouden naast de kerk. In de 18e eeuw werd volgens de plannen van architect Laurent-Benoît Dewez, een vierde kerk opgebouwd. Ze werd een ruime classicistische kerk. De toren en kruisbeuk van de romaanse kerk uit de 12e eeuw bleven overeind. Dewez was een van de eerste totaalarchitecten die niet alleen de kerk ontwierp, maar ook het kapittelgestoelte, het hoogaltaar en de doopvont.
Na de Eerste Wereldoorlog werd er schade hersteld aan de kerk. Op 23 mei 1940 werd een deel van de kerk, waaronder de toren, opgeblazen. Volgens het ontwerp van de architecten M. Allaert en A. Vandeweghe werden in 1953-54 de toren, de kerkhofmuur en de kruisbeuk heropgebouwd. In 2008-09 werd het interieur volledig gerestaureerd.
Na de restauratie kwamen terug enkele opvallende stukken in de kerk terecht. Bij het binnenkomen, valt onmiddellijk aan de rechter zijbeuk de naturalistische preekstoel ‘Stoel der Waarheid’ van beeldhouwer Nicolas Lecreux uit 1779 in het oog.
In de rechter dwarsarm staat het gerestaureerd Engels orgel. Orgelist Nico Ronsse vertelt met trots: “De oorspronkelijke Engelse orgelkast werd verwijderd en gebruikt voor de opbouw van een ander orgel. Evenswaar een geluk want de oorspronkelijke mantel was te groot om in de onze kerk te plaatsen en tevens een stijlbreuk. De nieuwe mantel werd door de orgelbouwer vervaardigd in een klassieke stijl die strak overkomt door de witte afwerking. De orgelpijpen zijn vervaardigd uit lood en tin en de voorste rij is behandeld tegen corrosie. Ik trots het orgel te mogen bespelen. Sinds 2012, ja ik was toen 32, staat het orgel in Harelbeke opgesteld en ik geniet er nog iedere dag van om het te bespelen.
Tekst en foto: IDVK