“Corona heeft onze band nog hechter gemaakt”
Samen met hun collega’s van Thuiszorg Integra staan Shaï (30) en Sonja (52) al meer dan een jaar in de vuurlinie. “We hebben al veel traantjes gezien en veel traantjes gelaten. Maar voor onze cliënten gaan we door het vuur. Zij zijn als familie voor ons”, vertelt Shaï.
Passie voor zorg
“Ik heb het altijd fijn gevonden om met oudere mensen om te gaan. Als kind hield ik ervan om op bezoek te gaan bij mijn omaatje en haar te helpen waar ik kon. Na mijn studies als zorgkundige was geriatrie voor mij de logische keuze”, legt Shaï uit. Sonja besloot pas op haar 46e om verpleegkunde te studeren. “Toen mijn papa dementie kreeg, heb ik hem tot het einde bijgestaan. Op dat moment besefte ik dat ik ook voor andere ouderen iets wou betekenen.”
Zo kwamen beide dames bij Thuiszorg Integra Kortrijk terecht. “Integra is een thuisverplegingsdienst in het centrum van Kortrijk. Wij nemen alle verzorgende taken op voor de mensen in de assistentiewoningen van WZC Sint-Vincentius, De Wijngaard en Residentie Gulden Sporen. Daarnaast bezoeken we ook mensen die nog in hun eigen huis wonen. We wassen en kleden hen, zetten medicatie klaar of dienen die toe en slaan een babbeltje.”
Corona slaat toe
“Dat babbeltje werd extra belangrijk door corona. Onze bewoners mochten geen bezoek ontvangen in tijden van COVID-19. Ze mochten zelfs geen aperitiefje drinken bij elkaar op de kamer. En van gezamenlijke activiteiten of animatie was al helemaal geen sprake meer. Er was enkel mogelijkheid tot individuele zorg of omkadering één op één. Zorgkundigen waren de enigen die nog mochten langskomen en daar waren ze heel dankbaar voor. Toch zagen we veel traantjes. Eén bewoner zei zelfs dat corona erger is dan de oorlog. Toen mochten mensen nog samen komen en zagen ze hun familie. Dat hakte er toch even in”, zegt Shaï.
“Tijdens de tweede coronagolf waren 22 bewoners besmet. Onze visites moesten dan met een beschermingspak gebeuren. Dat was niet alleen lastig werken, sommige bewoners herkenden ons gewoon niet meer. We hadden toen ook besmettingen onder de collega’s. Daardoor moesten we extra lange shifts draaien, maar we bleven elkaar door dik en dun steunen. Door dat intense contact is de band met de collega’s én de bewoners alleen maar sterker geworden. Zo heeft corona ook positieve gevolgen”, glimlacht Sonja.
Perspectief
“Intussen werden alle bewoners én het zorgpersoneel ingeënt. Dat doet veel bewoners dromen van versoepelingen, maar voorlopig moeten we voorzichtig blijven. We kunnen een beetje versoepelen, er zullen opnieuw activiteiten binnen de eigen groep georganiseerd worden. Hopelijk kunnen de bewoners tegen de zomer weer meer bezoekers ontvangen of samen een glaasje drinken op het terras. Tot dan proberen we hen af en toe te verrassen met kleine dingen. Zo brachten we verse smoothies van deur tot deur en kwam er een vrijwilliger voor hen zingen in de tuin.”
Met de fiets
“Het advies voor onze bewoners was om zoveel mogelijk binnen te blijven, maar ook beweging is belangrijk. Als ze naar buiten gaan, moeten ze wel permanent een mondmasker dragen. Wij hebben elke dag onze beweging, want we doen onze verplaatsingen altijd per fiets. Zelfs de huisbezoeken. Dat doet bij sommige mensen de wenkbrauwen fronsen, maar wij zijn er trots op. We helpen mensen en doen dat op een ecologisch verantwoorde manier!”
Voor de redactie: Bernard Decock – Bron: Stad Kortrijk